Η εκδήλωση: Ιωάννης (Γιάγκος) Κοντουδάκης "Για τη ζωή και την πολιτική δράση του"



Την Κυριακή 21 Αυγούστου στην πλατεία του χωριού του, στο Πολεμάρχι, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση τιμής και μνήμης για το συγχωριανό μας, αγωνιστή της Αντίστασης και των κοινωνικών αγώνων, Γιάννη (Γιάγκο) Κοντουδάκη.


Γεωργός και φιλόλογος, εκλεγμένος βουλευτής με την Ε.Δ.Α. το 1958, αφιέρωσε τη ζωή του για την κοινωνική απελευθέρωση και το καθεστώς τον "αντάμειψε" με 13 χρόνια εξορίας και φυλακίσεων.

Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε η ζωή και η πολιτική του δράση από τον δάσκαλο-ιστορικό ερευνητή Γιώργο Πιτσιτάκη με άγνωστο αρχειακό υλικό και ακολούθησε ανοιχτή συζήτηση.

Ακούστηκαν ριζίτικα από τον Ευτύχη Κορκίδη και μουσική από τους Γιώργο Βαβουλέ, Γιώτα Παπαδημητράκη, Μανώλη Ξανθουδάκη και Μανώλη Φλεμετάκη.

Στο ιστολόγιο αυτό, παρουσιάζεται το υλικό της εκδήλωσης, όπου για πρώτη φορά επιχειρείται μια συστηματική προσέγγιση στη ζωή και την πολιτική δράση του Ιωάννη Κοντουδάκη, ή όπως ήταν γνωστός στον τόπο του, του Γιάγκου Κοντουδάκη, με άγνωστο αρχειακό υλικό, αλλά και βιντεο από την σχετική εκδήλωση.


Διοργανωτές:
Συλλογικότητα ''χωριά'' από β.δ.Κρήτη
Πολιτιστικός Σύλλογος Πολεμαρχίου
Τοπική Κοινότητα Πολεμαρχίου
με τεχνική υποστήριξη από τον Δήμο Πλατανιά





 Συγχωριανοί, κοντοχωριανοί, συντρόφισσες, σύντροφοι,φίλες,φίλοι και οι υπόλοιποι καλώς ήλθατε στο Πολεμάρχι

Η συλλογικότητα με την ονομασία "Χωριά" από β.δ. Κρήτη πήρε την πρωτοβουλία να οργανώσει την αποψινή εκδήλωση σε συνεργασία με τον πολιτιστικό σύλλογο και την τοπική κοινότητα Πολεμαρχίου, εκδήλωση μνήμης ,σκέψης και προβληματισμού.

Η χρονική επιστροφή στα πέτρινα χρόνια,μέσω του Γιάγκου Κοντουδάκη,σκοπό έχει να αναδείξει για ποιο λόγο κάποιοι άνθρωποι από αυτό το χωριό,αλλά και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι από τον Ελλαδικό χώρο διώχθηκαν λυσσαλέα από το καθεστώς. Τι ήταν αυτά που πρέσβευαν και δεν άρεσαν στους ναζί κατακτητές στους ντόπιους συνεργάτες τους,αλλά και στους Άγγλους και Αμερικανούς συνεχιστές τους;

Η κοινωνική δικαιοσύνη,η ελευθερία,η αξιοπρέπεια, η αποδοχή του διαφορετικού,η αλληλεγγύη,ήταν τα προτάγματα που έθεταν και τότε αυτοί που τόλμησαν να υψώσουν το ανάστημά τους μπροστά στη βαρβαρότητα της κεφαλαιοκρατία,του πόλεμου,στο φασισμό και στην εξαθλίωση των χαμηλών στρωμάτων της κοινωνίας.

Για τους κυρίαρχους της τρέχουσας οικονομίας και του κρατισμού,δεν εχει ιδιαίτερη σημασία με ποια άποψη του ταξικού αγώνα παλεύεις,με τον κομματικό-δογματικό Κομμουνισμό η με τον ελευθεριακό Κομμουνισμό-Αναρχία.
Η ενοια πολιτική για την άμεση Δημοκρατία της Αθήνας ήταν ο δρόμος για την κοινωνική δικαιοσύνη

Σήμερα ζούμε την εποχή με τις αφόρητες οικονομικές πιέσεις και την ακροδεξιά συνέχεια του κράτους από τα σώματα καταστολής.
Η ευρύτερη κοινωνία,μαθημένη στην ανάθεση,απογοητεύεται,κλείνεται περισσότερο στον εαυτό της και υποχωρεί.Γιαυτό λοιπόν το να επαναφερεις μνήμες λαϊκών αγόνων σήμερα είναι τουλάχιστον καθήκον,είναι το αντίδοτο στην κοινωνική αδιαφορία και αποχαύνωση.

Τους δυο μήνες που ετοιμάζαμε αυτήν την εκδήλωση,όπου και να μιλήσαμε για τον Γιάγκο,από τα Παλαιά Ρουματα μέχρι την Κίσσαμο μέχρι τα Χανιά δεν υπήρξε κανείς που να μην γνώριζε και να μην πει μια κουβέντα γι'αυτον.Απόδειξη ότι το κοινωνικοπολιτικό εύρος του Γιαγκου,11 χρόνια μετά το θάνατο του είναι ακόμα ζωντανό.Μια στάση ζωής που πλήρωσε συνολικά με 13 χρόνια εξορίας και φυλακίσεων.

Στόχος μας από τέτοιες προσπάθειες δεν είναι άλλος από το να παίρνουμε χαρά και δύναμη για τη συνέχεια της κριτικής σκέψης και παράλληλα δράσης.Δουλειά μυρμηγκιών,ανιχνεύοντας τις κοινωνικές δυνάμεις, τις συνθήκες συμετοχηκοτητας,που θα είναι ικανές να εκτρέψουν το υπάρχον.

Μια θερμή παράκληση,ο Γιάγκος είναι η γέφυρα για να μιλήσουμε για τους αφανείς χωρικούς που βασανίστηκαν από τους Μ.Α.Υ.δες,εξορίστηκαν και φυλακίστηκαν.Η Ανοιχτή συζήτηση,λοιπόν,που προαναγγείλαμε έχει αυτό το νόημα.Μετά τη βιογραφία του Κοντουδακη το λόγο έχετε εσείς

Κλείνουμε με ένα απόσπασμα από την απολογία του Μπαμπέφ πριν τον αποκεφαλισμό του σε ηλικία 36 ετών,στα χρόνια της Γαλλικής επανάστασης και της Κομμούνας του Παρισιού

Διεκδικούμε το δικαίωμα να ζήσουμε και να πεθάνουμε ίσοι.
Έτσι γεννηθήκαμε ίσοι.
Θέλουμε αυτή την αληθινή ισότητα η τον θάνατο.
Αυτό είναι που θέλουμε και θα έχουμε αυτή την πραγματική ισότητα με κάθε τίμημα.
Δυστυχισμένοι θα είναι εκείνοι που θα σταθούν εμπόδιο ανάμεσα σ'αυτην και εμάς.
Δυστυχισμένοι θα είναι εκείνοι που θα αντισταθούν στην επιθυμία μας που τόσο ξεκάθαρα εκφράζουμε.